Outras non sinto o vento que chega, nin tampouco o que se vai, teño momentos de ledicia, outros de melancolía, pero sempre queda algo valeiro, algo intanxible sen sentimento, tan so ó atopo nesas cousas raras, asoballadas, que non quere ninguén, chamadelle síndrome do que queirades, tan so, para min sentimento morto, tal vez de ledicia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario