lunes, 25 de junio de 2007

Follas de herba



Na Fraga todos temos recordos, existíu un home, que escribiu "Hojas de hierba", que falaba da obsevación deste mundo, partindo de si mesmo, foi un tolo do seu tempo, e segueo sendo hoxe. Comparto con vos, un extracto da súa obra:




Canto a mi mismo




Me celebro y me canto a mí mismo.Y lo que yo asuma tú también habrás de asumir, pues cada átomo mío es también tuyo.
Vago al azar e invito a vagar a mi alma.Vago y me tumbo sobre la tierra,para contemplar un tallo de hierba.
Mi lengua, cada molécula de mi sangre formada por esta tierra y este aire.
Nacido aquí de padres, de cuyos padres nacieron aquí y cuyos padres también aquí nacieron.
A los treita y siete años de edad, gozando de perfecta salud, comienzo y espero no detenerme hasta morir.
Que se callen los credos y las escuelas, que retrocedan un momento, conscientes de lo que son y sin olvidarlo nunca.
Me brindo al bien y al mal,me permito hablar hasta correr peligro. Naturaleza sin freno, original energía.
Walt Whitman

O lume


O lume de San Xoán purificanos, levanos as miserias da alma mentres compartimos a cunca de queimada, mentres afastamos a todas as meigas librandonos do mal. Que neste lume ardan todolos diaños desta terra, políticos constructores de nichos en pobos fantasmas, que pagamos todos, e tan só enrriquecense eles. Neste bosque sempre foi unha noites máxica, na que cando era mais nova ia coas miñas compañeiras a voar o redor do lume do ferreiro, e nesta penumbra viamos clara mente a torpeza do noso vo, que amosaba as nosas carencias mais ocultas. Xa non hai ferreiros, tan so queda o solar cheo de cemento que achegase peligrosamente o meu salgueiro.